Τρίτη 12 Μαΐου 2020
Τον δρόμο της μαζικής παραγραφής για αδικήματα που επισύρουν ποινές ως ένα χρόνο φυλάκιση, επέλεξε η κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπιστεί η υπερφόρτωση των ποινικών δικαστηρίων, που παραμένουν κλειστά λόγω πανδημίας.
https://www.kathimerini.gr/1077812/article/epikairothta/ellada/mazikes-paragrafes-adikhmatwn-gia-na-aposymforh8oyn-ta-dikasthria
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015
Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014
Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013
Επιστημολογία και Μεθοδολογία της Εγκληματολογίας
Επιστημολογία και Μεθοδολογία της Εγκληματολογίας
E-BOOK
Στο κάτωθι link:
http://issuu.com/rieas/docs/rieas_ebook4
Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013
Εγκαίνια Έκθεσης Ζωγραφικής με έργα δικηγόρων στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών
από αριστερά: Μαριάννα Παυλάκου, Γιάννης Αδαμόπουλος, Χριστίνα Φλώρου, Λεόντιος Πετμεζάς |
Με μεγάλη επιτυχία εγκαινιάστηκε στις 20.03.2013 η έκθεση ζωγραφικής με έργα δικηγόρων που οργάνωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών. Στα εγκαίνια μίλησαν ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Γιάννης Αδαμόπουλος, η διοργανώτρια και δικηγόρος Μαριάννα Παυλάκου, η δικηγόρος και συμμετέχουσα στην έκθεση Χριστίνα Φλώρου και ο Ιστορικός Τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς. Τα εγκαίνια πλαισίωσε μουσικά η ιστορική χορωδία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών υπό τη διεύθυνση του καθηγητή μουσικής και δικηγόρου κου Καρούζου
.http://youtu.be/3lYfxdlXDMk
Τρίτη 21 Αυγούστου 2012
ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΠΕΤΜΕΖΑ/ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΦΛΩΡΟΥ, 3-9 Σεπτεμβρίου 2012, ART-KOLONAKI
Στα πλαίσια της έκθεσης ''Παρ-ενθέσεις Ζωής'' εκτός από τη παρουσίαση των έργων ζωγραφικής, η Χριστίνα Φλώρου θα αποδώσει θεατρικά, ποιήματα του Λεόντιου Πετμεζά απο πρόσφατα εκδοθείσες ποιητικές του συλλογές.
Ο επιμελητής και διοργανωτής της έκθεσης Γιώργος Γουρλάς αναφέρει για την εικαστική εργασία των δύο δημιουργών:
''Oι δύο καλλιτέχνες μεταφέρουν στο κοινό εικαστικά διδάγματα από μια εικόνα συνοχής και συνύπαρξης που ως πολιτική πράξη εμφορείται άμεσα από φωτεινές και ζωτικές ενσωματώσεις που δίνουν προτεραιότητα στη χρωστική ουσία. Στις συνθέσεις τους καθοριστικό στοιχείο είναι η επισήμανση της μεταμοντέρνας και νεωτεριστικής άποψης που συνειδητά στοχεύει σε ανώτερες κατακτήσεις που στηρίζονται στη λογική πνευματικότητα.
Η συνολική δημιουργία τους στην ενότητα ''Παρ-ενθέσεις Ζωής'' μπορεί εύλογα να ειδωθεί σαν εγκατάσταση με ζωγραφικές παρεμβάσεις που σχολιάζονται και επεκτείνονται , που συγκινούν και πείθουν καθώς πηγάζουν από γνήσιες καταστάσεις που διαποτίζουν την αναγκαιότητα της αλλαγής στην τέχνη σε καιρούς χαλεπούς. Toλμούν την ανατροπή και την ανυπακοή.
Η παρουσία των δύο δημιουργών στο χώρο Art Kolonaki είναι μία εικαστική αφήγηση, ενα ταξίδι με έντονα στοιχεία ονειρικής διάστασης με συνέχιση στη διάθεση αναζήτησης κάθε ευαίσθητης ισορροπίας .
Σε ευρύτερο πεδίο φέρνουν κοντά στην ψυχοσύνθεση του κοινού ιδεογραφικές γραμμικές τάσεις και ροπές. Μέσα από τις πολλαπλές τοποθετήσεις αναπαράγουν ένα εκρηκτικό υλικό με τεχνοτροπικά δεδομένα προπτικής και προόδου .Οι συλλήψεις τους ενυπάρχουν σε ένα περιβάλλον ανάτασης που πολυδιάστατα προσφέρεται για πολλαπλές προσεγγίσεις.''
O Λεόντιος Πετμεζάς και η Χριστίνα Φλώρου ασχολούνται με διάφορες μορφές τέχνης και η παρουσία τους εχει επισημανθεί από κριτικούς και αλλους πνευματικούς ανθρώπους.
Το θεατρικό έργο ''Περιμένοντας τον....Πίντερ'' του Λεόντιου Πετμεζά βασίζεται στο βιβλίο της Χριστίνας Φλώρου ''Κροκοδείλια δάκρυα''.
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ
KΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΠΕΤΜΕΖΑ ΓΙΑ ΤΑ ''ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ'' ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΦΛΩΡΟΥ.
Να δω
Πώς δομούσαν οι Αιώνες των Ανθρώπων
τα Σύμπαντά τους
Να μαζέψω
σχέδια αρχιτεκτονικά
λύσεις σε προβλήματα ευστάθειας
αρμούς και γωνίες και δύσκολες συνδέσεις
Να μαζέψω τα πλέον διαλεχτά υλικά
Να χτίσω και’γώ πια
το δικό μου καταφύγιο»
Στους προαναφερθέντες στίχους της, η Χριστίνα Φλώρου θέτει, με ποιητικό τρόπο, το μείζων και πρωταρχικό ερώτημα της φιλοσοφίας – εκείνο δηλαδή που αφορά στη φύση του πραγματικού. Τι είναι πραγματικότητα και πώς οικοδομείται; Και παίρνει θέση. Με εγρήγορη, κριτική συνείδηση, δεν αμφισβητεί την αντικειμενική υπόσταση του κόσμου –όπως κάνουν οι ιδεαλιστές– αλλά αρνείται να προσαρμοστεί παθητικά στις επιταγές της κοσμικής πραγματικότητας –όπως κάνουν οι ρεαλιστές που στερούνται επαρκούς διανοητικού και ηθικού κεφαλαίου. Δηλώνει ότι υπάρχει μια δυναμική συνέχεια μεταξύ της πραγματικότητας της συνείδησης και της πραγματικότητας του κόσμου, κι έτσι η ανθρώπινη συνείδηση κατευθύνεται δυναμικά προς την πραγματικότητα του κόσμου με σκοπό, τελικώς, να προσαρμόσει την πραγματικότητα του κόσμου στις επιταγές της ανθρώπινης συνείδησης. Συνεχίζοντας επάνω σε αυτό το ζήτημα, η Χριστίνα Φλώρου γράφει σε ένα άλλο ποίημά της που περιλαμβάνεται στο παρουσιαζόμενο βιβλίο της:
«Πώς δομείται, άραγε,
το σύστημα της ζωής;
Με άξονα την ανάγκη
ή την επιθυμία;
Κονταροχτυπιούνται αυτές οι δύο
και όποια νικήσει κερδίζει
τον τόπο
και τα υλικά
τις πρακτικές και τους Λόγους;
Ένα μυστήριο ακόμα
οι συνθέσεις,
οι σωστές ποσότητες
και οι ισορροπίες»
Εδώ η οντολογία προσδιορίζει την ηθική και πολιτική διάσταση της ποίησης των Κροκοδειλίων Δακρύων. Καμιά πολιτική, οικονομική και γενικώς κοινωνική πραγματικότητα δεν είναι αδήριτη ανάγκη, αλλά, τουναντίον, κάθε πολιτική, οικονομική και γενικώς κοινωνική πραγματικότητα είναι ένας εξαντικειμενισμός ανθρωπίνων προθέσεων και άρα επιγέννημα της δράσης του ανθρώπου και της επικοινωνίας μεταξύ συνειδήσεων. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να καρπώνεται και να αναδομεί την πραγματικότητα. Γι’ αυτό, άλλωστε, αυτό που κρίνει τον πραγματικό πολιτικό και οικονομικό ηγέτη δεν είναι η ικανότητά του να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα, αλλά η ικανότητά του να τη διαμορφώνει.
Επίσης, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η ποίηση της Χριστίνας Φλώρου εντάσσεται δημιουργικά μέσα στην ελληνική πνευματική παράδοση. Το ελληνικό μοντέλο κοινωνικής ανάπτυξης βασίζεται στην έννοια της αυτονομίας, η οποία, για πρώτη φορά εκδηλώθηκε ως πολιτικό σύστημα στην Αρχαιότητα με την Αθηναϊκή Δημοκρατία. Η αυτονομία –ατομική και κοινωνική– σημαίνει ότι η ιστορία είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης δημιουργίας, και όχι αποτέλεσμα αδήριτων νομοτελειών. Ο όρος ‘αυτονομία’ έχει δύο ρίζες: το ‘αυτό’ (εγώ ο ίδιος) και ‘νόμος’. Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από αυθαίρετο ιδεαλισμό είτε από αυτάρεσκο μηδενισμό σκέπτονται στον όρο ‘αυτονομία’ μόνο τη ρίζα ‘αυτός’ και ξεχνούν τη ρίζα ‘νόμος’. Όμως ‘αυτόνομος’ είναι αυτός που δίδει στον εαυτό του νόμο. Το αυτόνομο πρόσωπο είναι μεν ‘αυτό’ –δηλαδή έχει επίγνωση της ετερότητάς του και τη βιώνει και την ασκεί– αλλά δίδει στον εαυτό του έναν νόμο βάσει της διαλεκτικής σχέσης μεταξύ αναγκαιότητας και ελευθερίας που θέτει η παρούσα ποιητική συλλογή.
Η αυτονομία λοιπόν στην οποία μας καλεί η ποίηση της Χριστίνας Φλώρου είναι η αυτονομία της καλλιτεχνικής συνείδησης. Η τέχνη –όταν δεν προδίδει τον εαυτό της– δίδει μορφή στην άμορφη πρώτη ύλη. Η μόρφωση της ύλης σε καλλιτεχνικό αντικείμενο σημαίνει αφενός εξαντικειμενισμό της προθετικότητας της συνείδησης του καλλιτέχνη –και άρα ελευθερία– και συγχρόνως σημαίνει εφοδιασμό της ύλης με μια τάξη, που είναι η μορφή, ως έλλογη οργάνωση του βίου. Με άλλα λόγια, η καλλιτεχνική συνείδηση, απορρίπτοντας τόσο την έκπτωση της ελευθερίας σε ιδεαλιστική αυθαιρεσία και ιδεασμό όσο και την έκπτωση της μορφολογίας σε καταναγκασμό, αποβαίνει η αρχή η οποία συνθέτει την ελευθερία με τη μορφολογία, το παθητικό με το λογικό μέρος της ψυχής, αναδεικνύοντας έναν ολοκληρωμένο homo sapiens, ο οποίος είναι ο παραγωγός και διαθέτης του πεπρωμένου του.
Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011
Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ "ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ" ΣΤΙΣ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011
http://www.enastron.com.gr/el/ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ/Πρόγραμμα-Εκδηλώσεων/details/188-Παρουσίαση%20της%20ποιητικής%20συλλογής%20της%20Χριστίνας%20Φλώρου%20με%20τίτλο%20/
Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011
Χριστίνα Φλώρου "Κροκοδείλια Δάκρυα", εκδόσεις Λεξίτυπον 2011
Σάββατο 12 Μαρτίου 2011
Εκλογές 2011 Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών
Σας ευχαριστώ προσωπικά αλλά και εκ μέρους του συνδυασμού "Αλλάζουμε Τώρα! Δικηγόροι 2011", για την εμπιστοσύνη και τη στήριξή σας στις εκλογές του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών. Χάρη σε εσάς, ο επικεφαλής του συνδυασμού, Παναγιώτης Περάκης, εξελέγη στο διοικητικό συμβούλιο, γεγονός που δημιουργεί τη δυνατότητα να ακουστεί η φωνή μας εντός του δικηγορικού μας συλλόγου. Επίσης χάρη σε εσάς εγώ προσωπικά κατετάγην στην ένατη θέση του ψηφοδελτίου μας, μεταξύ 24 υποψηφίων. Τα παραπάνω αποτελούν ένα μήνυμα στους μέχρι τώρα ταγούς μας, ότι παρά τα κομματικά παιχνίδια και την οικονομική στήριξη που λαμβάνουν όλοι τους, κάτι που περίτρανα αποδεικνύεται και από το πλήθος του εκλογικού υλικού που έλαβαν όλα τα μέλη του ΔΣΑ, κάπου 22.000 άνθρωποι, και τα επικοινωνιακά παιχνίδια που παίχτηκαν στη διάρκεια των εκλογών, υπάρχει μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων που δεν πείθεται από όλα αυτά, αναζητά ανθρώπους καθαρούς και με όραμα, και αποδεικνύει τη θέληση για αλλαγή με την ψήφο της.
Σας ευχαριστούμε, και, ο αγώνας συνεχίζεται!
Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
Χριστίνα Φλώρου, Υποψήφια Σύμβουλος ΔΣΑ, συνδυασμος "Αλλάζουμε Τώρα! Δικηγόροι 2011"
Σε πολλές συζητήσεις μεταξύ συναδέλφων, τόσο παλαιότερα αλλά και ιδίως τώρα τελευταία, έχω ακούσει διάφορες θεωρίες για το ρόλο του δικηγόρου εντός της κοινωνίας. Το πιο δυσοίωνο που άκουσα από νέο και ιδιαιτέρως ευφυή συνάδελφο και διδάκτορα, είναι ότι έχουμε καταντήσει «διεκπεραιωτές δικονομικών υποθέσεων». Κατανοώ την άποψή του. Η συνολική κατάσταση του επαγγελματικού μας κλάδου δυστυχώς, με ιδιαίτερη ευθύνη των ταγών, αλλά και του καθενός μας προσωπικά, επιτρέπει και νομιμοποιεί μια τέτοια οπτική, μεταξύ πολλών άλλων δυσοίωνων και καταθλιπτικών διατυπώσεων επί του θέματος. Ενόψει των παραπάνω, και της δύσκολης πολιτικοοικονομικής συγκυρίας που μαστίζει τη χώρα μας, με εμάς τους δικηγόρους να βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή των μαχών, θεώρησα χρήσιμο να θυμίσω σε όλους μας αλλά και σε εμένα την ίδια μια μάλλον λησμονημένη οπτική περί του επαγγέλματός μας, οπτική που πιστεύω ότι χρειάζεται να ξανατονιστεί ιδιαιτέρως σήμερα:
Ο ρόλος του δικηγόρου χαρακτηρίζεται από μια σύνθετη στάση απέναντι στην έννομη τάξη: από τη μια πλευρά, υπεραμύνεται της έννομης τάξης κι από την άλλη τη θέτει υπό αμφισβήτηση. Αυτός ο ρόλος του δικηγόρου μπορεί να ονομαστεί και να θεωρηθεί «κριτικός», υπό την έννοια ότι αξιολογεί το κοινωνικό περιβάλλον και επενεργεί αναμορφωτικά επ’ αυτού αντί να εναρμονίζεται παθητικά προς αυτό. Με άλλα λόγια, εξ ορισμού, από την ίδια του την ύπαρξη, το δικηγορικό επάγγελμα καλεί συνεχώς την έννομη τάξη να δικαιολογήσει την ύπαρξή της και να αποδείξει την αξία της υπέρ του ανθρώπου που της προσφέρει την υπακοή του. Ο δικηγόρος, ενεργώντας ως ο υποστηρικτής του λόγου καθενός μέλους προσωπικά των κοινωνικών εταίρων, προάγει την κριτική στάση απέναντι στην έννομη τάξη και καθίσταται έτσι υπερασπιστής της κοινωνίας της αυτονομίας και προαγωγός της ελευθερίας. Ο αρχετυπικός φορέας αυτού του κριτικού πνεύματος απέναντι στην έννομη τάξη υπήρξε ο Σωκράτης όπως αναδεικνύεται μέσα από τον Πλατωνικό διάλογο Κρίτων.
Ο Σωκράτης εισηγείται τον σεβασμό προς την έννομη τάξη:
«τόσο εν καιρώ πολέμου, όσον και ενώπιον των δικαστηρίων, και γενικώς παντού πρέπει να εκτελείς όσα η πόλη και η πατρίδα σε διατάσσει» (Πλάτων, Κρίτων, 51b-c).
Όμως η θεωρία του Σωκράτη περί του σεβασμού προς την έννομη τάξη δεν στερείται κριτικού πνεύματος, με άλλα λόγια, δεν είναι απροϋπόθετη. Υποστηρίζει την υπακοή του πολίτη προς την έννομη τάξη υπό την προϋπόθεση ότι η έννομη τάξη υφίσταται για να εξυπηρετεί το καλό του πολίτη και εδράζεται επί της ελεύθερης βούλησης του πολίτη. Έτσι, οι νόμοι φαίνονται στον Σωκράτη να λέγουν:
«συμφώνησες και συνομολόγησες [να μας υπακούς], όχι γιατί τάχα σε εξαπατήσαμε, ούτε γιατί ασκήσαμε βία πάνω σου· κι ούτε είχες στη διάθεσή σου μικρό χρόνο για περίσκεψη· [είσαι εδώ] εβδομήντα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων είχες δικαίωμα να εγκαταλείψεις τη χώρα, αν είχες τη γνώμη ότι σ’ εξαπατήσαμε και πως δεν ήταν δίκαιες οι συμφωνίες μας» (Πλάτων, Κρίτων, 52d-e).
Συνεπώς, ο πολίτης υποτάσσεται στους νόμους ως αντιπαροχή προς τις παροχές που συμφωνείται να του προσφέρει η αντισυμβαλλόμενη κρατική εξουσία. Σε αυτό το πλαίσιο, οι νόμοι ανταποδίδουν προς τους πολίτες που τους σέβονται μια σειρά αγαθών τα οποία δικαιολογούν τον σεβασμό προς τους νόμους. Συγκεκριμένα, τα αγαθά που προσφέρουν οι νόμοι προς τους πολίτες συνίστανται στις ακόλουθες δεσμεύσεις της κρατικής εξουσίας και στα ακόλουθα δικαιώματα των πολιτών τόσο έναντι της κρατικής εξουσίας όσο και έναντι των συμπολιτών τους:
(1) Το δικαίωμα κάποιου να αναπτύξει την προσωπικότητά του, με σκοπό την ευδαιμονία, αντί να εξαθλιώνεται και να σβήνει η προσωπικότητά του μέσα σε μίζερες οικονομικές διαδικασίες:
«ου το ζήν (...) αλλά το εύ ζήν» (Πλάτων, Κρίτων, 48 b).
(2) Το δικαίωμα κάποιου να εκφράζει και να διαδίδει τις σκέψεις του, καθώς και να δρα στο πλαίσιο των δημοκρατικών διαδικασιών άσκησης της εξουσίας, με σκοπό να συμβάλλει στην αλλαγή και βελτίωση της έννομης τάξης:
«δυοίν θάτερα, ή πείθειν ημάς ή ποιείν» (Πλάτων, Κρίτων, 52a), «ά αν κελεύη, και πάσχειν, εάν τι προστάττη παθείν» (Πλάτων, Κρίτων, 51b).
(3) Το δικαίωμα να μπορεί κάποιος να απολαμβάνει τα αγαθά του πολίτη ελεύθερης πολιτείας, και ιδίως να έχει ελεύθερη πρόσβαση στη μόρφωση και στην καλλιέργειά του, και ακόμη να μπορεί να απολαμβάνει τα αγαθά του παιδιού μέσα σε προστατευόμενη από τους νόμους οικογένεια:
«ημείς γαρ σε γεννήσαντες, εκθρέψαντες, παιδεύσαντες, μεταδόντες απάντων ών οίοι τ' ήμεν καλών σοι και τοις άλλοις πάσιν πολίταις» (Πλάτων, Κρίτων, 51c-d).
(4) Το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης, εγκατάστασης και μετεγκατάστασης εντός και εκτός της χώρας:
«έχουμε δεσμεύσει τις δημόσιες αρχές να επιτρέπουν σε κάθε Αθηναίο, που θα το ήθελε, αφού προηγουμένως εκπαιδευθεί και γνωρίσει τις υποθέσεις της πολιτείας μας και εμάς τους νόμους, αν δεν του αρέσουμε, να συναποκομίσει την περιουσία του και να φύγει όπου θέλει στις αποικίες, αφού εμείς και η πολιτεία μας δεν του αρέσουμε, να είναι ελεύθερος να μετοικήσει αλλού, οπουδήποτε θέλει να πάει, συναποκομίζοντας και την περιουσία του» (Πλάτων, Κρίτων, 51d).
(5) Το δικαίωμα ειρηνικής απόλαυσης της προσωπικής περιουσίας εντός και εκτός της χώρας:
«έχοντα τα αυτού» (Πλάτων, Κρίτων, 51d).
Οι Ηλιαστές, πριν αναλάβουν τα δικαστικά τους καθήκοντα ορκίζονταν μεταξύ άλλων:
«δέν θα δώσω ψήφο [...] ούτε για κατάργηση ιδιωτικών χρεών, ούτε για αναδασμό του εδάφους, ούτε [για δήμευση] των σπιτιών» (Δημοσθένης, Κατά Τιμοκράτους, 149).
(6) Το δικαίωμα ήπιας και αξιοπρεπούς μεταχείρισης από τα όργανα της κρατικής εξουσίας:
«κατ’ εφαρμογή όσων εμείς ορίζουμε, όμως να εκτελούν τις προσταγές μας δίχως αγριότητες» (Πλάτων, Κρίτων, 52a),
και ο Δημοσθένης συμπληρώνει:
«έτσι που να διάκεισθε με επιείκεια, καταδικάζοντας μεν, αλλά επιβάλλοντας μικρή ποινή» (Δημοσθένης, Κατά Τιμοκράτους, 218).
Η αυτοδέσμευση της έννομης τάξης να σέβεται και να προστατεύει τα δικαιώματα του πολίτη, να αποτελεί, σε τελευταία ανάλυση ικανό και χρήσιμο υπηρέτη του ανθρωπίνου προσώπου, είναι ο αναγκαίος όρος για να ισχύει η υποχρέωση του πολίτη να υποτάσσεται στους νόμους. Αυτό είναι το θεμέλιο της δικαιοκρατούμενης πολιτείας την οποία καλείται να υπηρετεί και να προασπίζεται ο δικηγόρος.
Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
1η Πολιτιστική Συνάντηση για τη Διαδραστική Τέχνη στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων
Με επιτυχία δεξήχθη η «1η Πολιτιστική Συνάντηση για τη Διαδραστική Τέχνη» που διοργανώνθηκε από τον Δημήτρη Πανταζίδη και τους καλλιτέχνες του Πολιτιστικού Ομίλου «Ευ Ζην» της «Θερινής Ακαδημίας Τέχνης Αιγαίου», με την υποστήριξη της «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, από 18 - 21 Δεκεμβρίου 2010
Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010
"Περισυλλογη" "Concentration"
Christina Florou
"Concentration"
oil on canvas
The painting “Concentration” expresses the process of choice, the condition of the spirit that is confronting itself and the dilemmas that surround it inside its internal landscape. When in front of the inner eye rise the possibilities and the lines of action that derive from the tradition and the choice of the subject, and they unfold inside it.
Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010
Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010
ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ-ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ- 6/11-16/11/2009, στο χώρο του Υπουργείου Εξωτερικών, Ακαδημίας 1
O ιστορικός τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς που επιμελήθηκε την έκθεση επισημαίνει:‘’Mε έντεχνα πρότυπα η πυκνότητα της χρωματικής ύλης των καλλιτεχνών οδηγεί στην ιδεογραφική διατύπωση της οπτικής εμπειρίας τους από τη θεματική του πανανθρώπινου ιδεώδους της Ειρήνης. Στις παρούσες καταθέσεις μέσω της τεχνικής που ακολουθούν η συγκεκριμένη θεματολογία τους παραπέμπει εκπρόθεσμα στην αποκάλυψη ενός μυστηρίου που ξεφεύγει από τη περιοχή του πραγματικού και επιφυλάσσει τη διείσδυση στον εσωτερικό πλούτο των στοιχείων. Μέσα από ανεπανάληπτους συνειρμούς κάθε δημιουργός επιτρέπει να αναδύεται συμβολιστικά στο έργο του η αφετηρία που ενέχει η εκφραστικότητα συνδυάζοντας παραστατικά κωδικοποιημένες σχηματοποιήσεις με έντονο επίπεδο χρωματικής διαύγειας. Ταυτίζοντας τις ιδέες της ζωής και της τέχνης δημιουργούν εννοιακά τοπία, συλλήψεις και παραστάσεις που ξεκινούν από ένα ιδιότυπο ρεαλισμό και καταλήγουν σε συμβολικές προεκτάσεις. Μέσα από ανατομικές μελέτες φτάνουν συχνά σε γραφικές επεξεργασίες που έχουν κύριο μοτίβο τα πλαστικά χρώματα ενώ διαγράφουν ευφρόσυνες ζωτικές τροχιές με σημειολογική υφή. Οι συνθέσεις τους κυμαίνονται ανάμεσα στα ιδεογράμματα της λεπτομέρειας και στα συμπλέγματα των εμφορούμενων απεικονίσεων. Στις ενστάσεις που δημιουργούν η παρθενογένεση κυριαρχεί παράλληλα με το στοιχείο της ιδεαλιστικής ανατρεπτικότητας που σηματοδοτεί χωρίς επιρροές αλλά με απόλυτη αρμονία ένα μαγευτικό ταξίδι στη μυθοπλασία και στη μυθολογία . Οι διαλεκτικές συνιστώσες των τάσεων που παρουσιάζονται στην έκθεση υποδηλώνουν ερμηνείες γραφής που εστιάζονται στις κατακτήσεις της αινιγματικής και της γόνιμης συνάρτησης που αναπτύσσεται ανάμεσα στο οικείο αλλά και το μακρινό. Η μετάπλαση της φυσικής διάστασης στις συγκεκριμένες αποδόσεις διαθέτει μοναδικότητα, καθολικότητα και οικουμενικότητα.’’
ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ - ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΠΕΤΜΕΖΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΦΛΩΡΟΥ, 25/2-12/3 2010, ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ
ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΠΕΤΜΕΖΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΦΛΩΡΟΥ
Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010
ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΚΡΕΣ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ-Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Η Παράσταση «Διάλογοι από τις δύο Άκρες του Γκρεμού» είναι ένα Ποιητικό-Μουσικό-Θεατρικό Δρώμενο που γεννήθηκε στις καρδιές και στον νου των συντελεστών του τόσο μέσα από τα ποιήματα της ποιητικής συλλογής του Αβραάμ Παπαδόπουλου και της Χριστίνας Φλώρου «Διάλογοι από τις δύο Άκρες του Γκρεμού», όσο και μέσα από την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία των συνειδήσεων όλων των εμπλεκομένων.
Η ίδια η ποιητική συλλογή έχει έντονα διαλογικά και θεατρικά στοιχεία, αφού ο ποιητικός λόγος ξετυλίγεται με διαλογική μορφή μεταξύ των δύο ποιητών, και η διαλεκτικότητα ενυλώνεται ακόμα και στον τρόπο που τα ποιήματα είναι τοποθετημένα επί του υλικού τους φορέα, του βιβλίου, αντίκρυ το ένα με το άλλο.
Η παράσταση, όπως κάθε λόγος που ενσαρκώνεται και ενορχηστρώνεται, ασφαλώς δεν αποτελεί την τρισδιάστατη προβολή της σκέψης και των συναισθημάτων των ποιητών. Μέσα από τα νοήματα και τα συναισθήματα που γέννησε ο ποιητικός λόγος στην ομάδα, αναδύθηκε ένα νέο πλέγμα και ένα διαφορετικό πεδίο στο οποίο το πλέγμα αυτό εφάρμοσε. Ένα πλέγμα εννοιών, συναισθημάτων, ήχων, κινήσεων και εικόνων, από και δια του οποίου προέκυψε, εντός του πεδίου της θεατρικότητας, το Ποιητικό-Μουσικό-Θεατρικό Δρώμενο
«Διάλογοι από τις δύο Άκρες του Γκρεμού».
Συντελεστές:
Κείμενα: Αβραάμ Παπαδόπουλος – Χριστίνα Φλώρου
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Αβραάμ Παπαδόπουλος
Εικαστική Επιμέλεια/Επιλογή Κειμένων: Χριστίνα Φλώρου
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Λάουρα Γκιάτα
Σταυριάννα Δαούτη
Τάσος Φόης
Πιάνο: Λουίζα Φλώρου
Κιθάρα/Φωνή: Σόνια Τζορμπατζόγλου
Τον Πυρρίχιο τραγουδά η Σταυριάννα Δαούτη.
Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010
Τρίτη 18 Μαΐου 2010
ΚΥΡΙΛΩΦ του 21ου αιώνα
τα ρήγματα, τα κενά, οι σιωπές, οι ανακολουθίες και οι ασάφειεςτο ανάμεσα και οι
γκρίζες ζώνες, εποχή γεννημένη από το τάνυσμα της επιτάχυνσης στου όψιμου ξυπνήματος την άγρια επιστράτευση, όπου η σχάση των παλαιών δεσμών που κρατούσαν τα κοινά νοήματα σε ασφαλείς ρόλους έχει ελευθερώσει δύναμη ικανή να αφανίσει ό, τι ακόμα κρατά τον έναν στον άλλο σχετικά αναγνωρίσιμο, όπου οι τόποι ραγδαία απορροφώνται μόνο για να εμφανιστούν ξανά σε άλλα, νοητά σημεία
Στις μέρες αυτές
Μην σας κάνει έκπληξη που μπορεί να βρείτε Τον χαμένο σας εαυτό να χαμογελά μέσα από ένα αρχαίο άγαλμα Και συνηθίστε ότι θα πρέπει να
Κάνετε τόπο στη μεγαλόπρεπη στρατιά των απαθών «τελευταίων ανθρώπων»
Αυτοί ήρθαν να απελευθερώσουν τα άγρια σκυλιά από το κατώι του καθενός
Αυτοί θα από-καλύψουν τους ατομικούς και τους συλλογικούς δαίμονες
-Θα ανοίξουν τις σφραγισμένες εσωτερικές πόρτες που με παρακάλια, με φοβέρες και με αίματα η ανθρωπότητα κρατά κλειστές.
Θα απελευθερώσουν τους αντιπροσώπους του χάους από τα μπουντρούμια τους, τα προϊόντα της κοινωνικής αφόδευσης, τα υποπροϊόντα της παρακμής, όλα όσα δεν θα θέλατε να ξέρετε, μισείτε και προσβάλλουν αφόρητα τις πολιτισμένες προσωπίδες μας.
-Θα φανερώσουν την καταγωγή όλων των πραγμάτων από τη συκοφαντημένη λάσπη των δυνάμεων που ονομάστηκαν αμαρτίες αρχικά, στη συνέχεια δε εγκλήματα. Βία, φόνος, θάνατος, ηδονισμός, οι μητερούλες, οι μήτρες οι καταραμένες των λαμπρών οικοδομημάτων της λογικής και της πολιτισμένης ευαισθησίας που στην πραγματικότητα ακόμα κυβερνούν από τα βάθη εκτοπισμένες, -οι νικηθέντες από τους Ολύμπιους Θεούς Τιτάνες, οι Αριμάν και οι άλλοι, και όλοι αυτοί που εξορίστηκαν, όμως ακόμα κρατούν τα κλειδιά της Αλλαγής και της Δύναμης.
Ήρθε ξανά η εποχή τους και οι προφήτες τους τους επικαλούνται. Τις ταπεινές στο φρόνημα δυνάμεις χέρι - χέρι με τους απρόσωπους, μυριοπρόσωπους, συλλογικούς.
Μη σας κάνει έκπληξη σαν βλέπετε να σας φορεί άλλος
Η λύτρωση δεν αργεί…
Χριστίνα Φλώρου